Charles den Tex – Onmacht

Even een tussendoortje. Het lag toch op de stapel met boeken en als je eraan begint, kun je niet meer loslaten tot de laatste bladzijde is omgeslagen. Normaal gesproken is het niet zo mijn type boeken; het geschenk tijdens de maand van het spannende boek. Meestal valt er namelijk niet meer over te zeggen dan dat je een spannend boek hebt gelezen (zie bijvoorbeeld mijn blog over Stieg Larsson’s Mannen die vrouwen haten).

Ondertussen is het opvallend dat ik ook naar aanleiding van dit dunne boekje wilde reflecteren op het thema ‘vrije sex’. Man gaat vreemd en de zoon van zijn vrouw (Bas) ontdekt dat. Daar ligt de kiem voor de gewelddadige ontknoping die langzaam wordt opgebouwd.

Tijdens de ontknoping voelt Bas zich nogal opgelaten bij de zus (Jessica) van zijn ‘vriend’ (Rutger): “Bas en Jessica zijn samen en hij heeft zijn zus laten zweren dat ze Bas de hele avond zou bezighouden. ‘Hoe dan?’ had ze gevraagd. ‘Verzin maar wat. Desnoods trek je je kleren uit, dan blijft hij wel.’ ‘Voor hem?’ ‘Sinds wanneer heb je daar een probleem mee?’ Op Jes kan hij rekenen, die heeft te veel geheimen”. En Rutger heeft goede redenen om niet te willen dat Bas ineens thuis opduikt. Hij weet niet – hoewel hij het had kunnen weten – dat Bas er toch wel achterkomt…

Rutger chanteert zijn zus en hun ouders weten van niets; zij zijn er niet; de grote afwezigen. Je moet je kinderen van 17 en 15 tenslotte vrij laten en hen niets opleggen. Maar zo’n vrijheid schreeuwt natuurlijk om een ander paradigma en Jessica heeft dat paradigma gevonden in het moeten van vrije sex en – om de gevolgen daarvan niet onder ogen te hoeven zien – in verdovende muziek en voor haar vernietigende drank. Want: “Hij is een jongen als alle andere jongens en die willen maar één ding”. Dat kan dus alleen nog maar worden doorbroken door Bas en dat doet hij: “‘Jes’, zegt Bas. Hij gaat rechtop zitten, zijn handen op zijn knieën, zijn hoofd komt ongeveer tot haar buik. Hij moet omhoog kijken. ‘Je moet het alleen doen als jij het wilt’“. Dat doet wat haar ouders hebben laten liggen.

Gelukkig. Niets is hopeloos.