Newsboys – In the Hands of God
Ik herinner me Newsboys van Flevo 2007. Na drie dagen festival had ik het wel een beetje gehad met de muziek. Het was allemaal een beetje veel van het goede. Hoewel een festival als Flevo voor mij werkt als één grote kalmeerpil (met lange nawerking), drong de muziek niet echt meer tot me door; tot het afsluitende concert van Newsboys begon. Vanaf de eerste tonen voer als het ware een electrische schok door me heen en:
Dance like no one is looking
Sing like no one can hear
Love like you’ve never hurt before
Live like there’s nothing to fear (uit: Dance).
Gelukkig, je mag opnieuw beginnen! Je hoeft het verleden niet als een zware last mee te torsen. Dat heeft Jezus voor je gedaan. Dat gevoel; dat ken ik van toen.
Naast de ingetogen gospel van Brooke Fraser/Hillsong (Lead Me to the Cross) staan er hoofdzakelijk stevige nummers op dit plaatje met soms de unieke Newsboys-sound, maar een andere keer toch verrassend nieuw. Het is de laatste plaat van Peter Furler (eerst drummer, later leadzanger en schrijver van de groep) en hij heeft er tekstueel en muzikaal echt iets moois van gemaakt.
Neem bijvoorbeeld het nummer My Friend Jesus. De titel voorspelt zoetsappige worship, maar de tekst blijkt o zo herkenbaar: “I bought a product they should not have sold / I called the help line / they put me on hold / … / And I’m gonna explode / … / a voice says: “Be the change you wanna see” / ‘cause if everybody talked like my friend Jesus / … / What a changed world this could be”. Tekst en muziek ontwikkelen zich tegendraads en is zomaar ineens afgelopen. Dat einde had iets gestyleerder gemogen van mij. Maar zo zit ik ook in elkaar. En elke keer moet ik eraan herinnerd worden of mezelf eraan herinneren: oh ja!
Ook het nummer No Grave mag er zijn. Zoek de levenden niet bij de doden: “It’s alright mama, now don’t be sad / … / They can lock my flesh and bones up until Kingdom come / But my spirit will be free”. Het nummer is half ingetogen en toch ook rocky opgezet. En het plotselinge einde maakt het nummer in dit geval helemaal af. De laatste tromslag klinkt nog een paar seconden nauwelijks hoorbaar na (zet ‘m op 40 en geniet ervan!). En dan volgt het typische Newsboys-nummer This Is Your Life.
Van mij mag Newsboys dit jaar weer op het podium van Flevo staan…
Hoe ik overigens al aan dit plaatje kom? De nieuwe Newsboys is toch nog helemaal niet uit? Nee, dat klopt voor Europa! Maar direct bij Newsboys besteld (of wat ik vaker doe: via amazon.com) krijg je de CD thuisgestuurd zodra de release in Amerika is uitgevoerd (en nog goedkoper ook, zodra de dollarkoers een beetje op EUR 0,75 blijft hangen). En vaak wordt eerder in Amerika dan in Europa gereleased. Het is maar dat je het weet. Soms duurt de verzendtijd wat langer, maar meestal ligt een bestelling een paar dagen na release al bij mij op de deurmat.
[…] Voor een recensie van de laatste plaat van Newsboys zie trouwens mijn blog over In the Hands of God […]
[…] begrijp je dan beter wat er door dat beeld heen beweegt (zie ook m´n eerdere blog over de nieuwe plaat van Newsboys). Als ik muziek hoor en beweging in me voel (dit was niet de enige keer; vraag maar aan degene die […]
[…] met een schok hoe ik me wel eens voel en gedraag tegenover mijn naaste; zie mijn blog van toen over In the Hands of God). Go (2006) en In the Hands of God (2009) waren toppers van ongekende hoogte. De bijzondere stem […]