Het doel verlegd van Boulogne-sur-Mer via Amiens naar Santiago de Compostella.
Na een overspannen periode thuis besloot ik om mijn wandeling (die ik vanaf 1993 had ondernomen over de ‘LF1A – Noorzeeroute) naar Boulogne-sur-Mer voort te zetten en een ander doel vast te stellen: Santiago de Compostella. Ik startte waar ik in 1996 was gebleven en liep een 4de etappe naar Amiens:
Datum: 29 mei 2015 – 4 juni 2015
Alltrails: Route (gepland)
Gemeten afstand: 149,93 km
Gemeten hoogtemeters: 1107 m
Ypres (B) – Kemmel (B)
Na een rustige treinreis via Antwerpen naar Ieper en een wandeling van 10 km heb ik heerlijk gegeten @Restaurant-Tea-Room Casino in Kemmel. Ik moet me er nu wel toe zetten om door de regen terug te gaan naar de camping, zeker omdat het over een uur weer droog wordt. Nog 160 km te gaan (met bepakking) door Frankrijk naar Amiens. Ik kriijg er steeds meer zin an, hoewel morgen met 37 km op de teller best een zware dag zal worden.
Over de mannen die in ’14-’18 voor volk en vaderland sneuvelden in deze omgeving zal ik nog eens bloggen. Toen ik vanmiddag op een begraafplaats met witte stenen stond, bedacht ik me dat volk en vaderland me eigenlijk weinig meer zeggen na Fyra, PGB, Banken en FIFA. Als ik mijn leven ooit zou moeten geven, dan zou het voor gezin, vrienden, God en vrijheid zijn; zeker niet voor amoreel handelende hotemetoten die destijds deze jongens als slachtvee de dood in joegen.
Overigens: afgezien van deze oprisping, heb ik heerlijk genoten en kon ik me dankbaar naar God toewenden. Heerlijk, Jo-Anne, dat je me de vrijheid geeft om een week te zwerven door Frankrijk, tot rust te komen en me te bezinnen op wie ik ben en wil zijn…
Zometeen lekker slapen – Camping Ypra in Kemmel
Kemmel (B) – Steenbecque (F)
Steenbecque – Sains-lès-Pernes – Huclier (F)
Naast grote, dikke boeken schrijft Leo Tolstoj ook korte verhalen over grote thema’s zoals gulzigheid en schuld. Een paar van die verhalen zijn verzameld in de korte bundel ‘Heeft een mens veel land nodig?’. Het zijn melancholische verhalen die boeien van de eerste tot de laatste bladzijde. Er gebeurt niets en toch heel veel. Er zijn weinig schrijvers die zo mooi en pretentieloos kunnen schrijven en ik schreef er een korte blog over.
Saint-Pol-sur-Temoise – Frévent (F)
Als je goed op Strava kijkt, lijkt er een gat te zitten tussen de routes op 31 mei en 1 juni. Dat klopt. Op 31 mei werd ik op de camping van Sains-lès-Pernes (die geen camping meer bleek te zijn) weggestuurd. Ik liep (zonder te meten met mijn GPS) nog een paar km verder en werd tijdens het opzetten van mijn tent op de hoek van een akker (net ten Noorden van Huclier) opgepikt door Francis en zijn dochter. Die boden me – toch op dezelfde camping – een slaapplek in een camper die stond geparkeerd op hun autokerkhof.
De volgende dag (1 juni dus) liet ik me door zijn vader (met een oude Renault Espace; overduidelijk door Francis gerepareerd) afzetten langs de D916 ten Zuiden van Saint-Pol-sur-Temoise (Francis en zijn vader drongen zo aan dat ik het niet kon weigeren; je zag aan hun gezichten dat ze me eigenlijk voor gek verklaarden).
Datum: 1 juni 2015
Alltrails: Route (gepland)
Strava: Route (gemeten)
Afstand: 17,29 km
#Hoogtemeters: 138 m
Frévent – Authieule (F)
Op de camping in Authieule werd me een heerlijk diner voor drie voorgezet. Omdat het toch rustig was op de camping schoven de eigenaren ook aan tafel in een heerlijke verwarmde tent.
Datum: 2 juni 2015
Alltrails: Route (gepland)
Strava: Route (gemeten)
Afstand: 19,55 km
#Hoogtemeters: 230 m
Authieule – Bertangles (dus net niet in Amiens) (F)
7 juni 2015 schreef ik op Facebook: Met kapotte voeten, maar fitte geest en in de zon las ik ‘De Thibaults’ van Roger Martin du Gard (ondertussen uit). Ik stond op een camping tegenover Wim en Marijke Vermaak die deze prachtige foto van me maakten (de enige die me herinneren aan de verrijkende voettocht door Noord-Frankrijk). De laatste passen waren gezet en eindelijk vond ik rust.
Datum: 3 juni 2015
Alltrails: Route (gepland)
Strava: Route (gemeten)
Afstand: 26,87 km
#Hoogtemeters: 210 m
Datum: 4 juni 2015
Na nog wat gesmokkel met de laatste 10 km op 4 juni (niet gelopen, maar meegereden met bijzonder vriendelijke medekampeerders, die toch naar Amiens reden) zit mijn wandeltocht van Ypres (B) naar Amiens (F) (waarvan 160 km gewandeld) erop. Het was een zware oefening in afhankelijkheid van de God van wie ik nog meer ben gaan houden. Soms was het best worstelen met de eenzaamheid (als je na 10 km of meer zwoegen weer eens een auto tegenkwam of in de verte een kerktoren zag verschijnen). Maar ik heb er zoveel mooie momenten, dankbaarheid en rust voor terug gekregen, dat je mij niet hoort klagen. Het was de moeite, de pijn (door de open wondjes na 36 km regen en natte schoenen die elke dag groter werden en maar niet weg gingen) en de confrontatie met m’n domme, maar soms ook terechte angsten meer dan waard. Het was fantastisch!
Nu kan ik eindelijk weer slapen in een echt bed in Appart’City Amiens Gare.
