Blogs

Column – Ik weet het ook even niet meer

Twintig jaar geleden schreef ik een artikel over kernenergie: niet doen! Vandaag voelt het niet goed dat ik mijn gelijk van destijds in de foto's en verhalen uit Japan bevestigd zie. Maar als wetenschappers het ook niet meer blijken te weten (terwijl zij er toch echt de ontwerpers van zijn), wat weet ik dan eigenlijk? Heb ik dan eigenlijk wel gelijk. Eigenlijk weet ik het even ook niet meer. Toch maar gewoon keuzes maken... Hoe onzeker de informatie ook mag zijn, waarop ik die keuzes baseer. Verbeter de wereld en begin bij jezelf.

De afgedwongen onschuld van Michael Haneke

'Das weisse Band' van Michael Haneke is een indringende film die in verstilde, maar o zo sprekende beelden (en geluid) laat zien hoe de verschillende groepen in een dorp ergens in Duitsland zich ten opzichte van elkaar verhielden. Killing.

Hoe intens geluk en fysieke uitputting samen kunnen gaan

Wandelend langs de boorden van de Mosel in Duitsland ontdekte ik een aantal dingen voor mezelf; soms confronterend; soms comfortabel en herkenbaar.

Hoe geluk een fysieke bezigheid kan worden

Ik was een weekje weg en vertrouwde een aantal ontboezemingen aan het digitale papier toe. Vandaag een indruk van de eerste dag met uitzicht vanuit mijn huiskamer op de Moezel in Duitsland.

Het open einde van Ramin Bahrani

De films van Ramin Bahrani hebben een open einde; een mooi open einde; een open einde met een sprankje hoop. Dat geldt voor beide films die ik recent zag van Bahrani: "Chop Shop" en "Goodbye Solo". De films vertellen over de keerzijde van The American Dream, maar ze laten zien dat die keerzijde niet eenzijdig is. Het lijkt als Bahrani met deze films wil zeggen: van liefde en saamhorigheid moet je het hebben; zeker als de buitenwereld harder en meedogenlozer wordt.

De dingen en hun geheim

In retroperspectief heb ik me het gedachtegoed van Arie van den Beukel (onder andere in zijn "De dingen hebben hun geheim") behoorlijk eigen gemaakt. Zo eigen dat ik bij herlezing geen nieuwe inzichten verwerf over natuurwetenschap en geloof. Toch blijft het boeiend en ontroerend hoe intens Van den Beukel schrijft over zijn helden, heiligen, voorbeelden en leermeesters; net hoe je ze noemt. Dat maakte de herlezing van dit boek voor mij tot een ontroerende sensatie.

Bad Lieutenant – Jesus exit

Ik bekeek 'Bad Lieutenant (1992)' van Abel Ferrara met Harvey Keitel (op aanraden van Willem Jan Otten) en daarna 'Bad Lieutenant - Port of Call - New Orleans (2009)' van Werner Herzog met Nicolas Cage (omdat ik zocht naar gegevens over de film van Ferrara en daarbij stuitte op de recente remake). Herzog heeft de "blatante italo-katholieke tearjerkerij" van Ferrara vakkundig weggepoetst en Jezus vervangen door cynisme (hoewel redding een marginale rol blijft spelen). Dat haalt de diepte weg uit de film; hoewel ik de film van Ferrara ook met gemengde gevoelens bekeek. Jesus exit? Dat wil je toch niet geloven?

De man in het zwart over de man in het wit

Johnny Cash heeft met "De man in het wit" een mooie roman over Saulus van Tarsus geschreven. Soms blader je - benieuwd naar het verhaal - verder, omdat de theologische delen van het boek weinig nieuws toevoegen aan de diepte van met name de eerste helft van het boek. Door de combinatie van verhaal en nawoord leer je de Johnny Cash van vroeger kennen; de man van de teksten over diep verlorenheid en smeken om redding. Jammer dat hij het tweede gedeelte van het boek niet heeft durven laten liggen tot het einde van zijn leven. Ik ben ervan overtuigd dat dit de impact van het tweede gedeelte had verdiept.

Joke Verweerd over het goede dat onherstelbaar beschadigd lijkt

Joke Verweerd schreef met Stuifzand een goed verhaal. De wisselende perspectieven op hetzelfde verhaal zijn verdiepend, maar tellen te objectief op als 1 + 1 = 2. Verschillende perspectieven scheppen meestal verwarring - is mijn ervaring - omdat een ieder zijn of haar belang heeft bij het verhaal. Van die laatste verdiepingsslag maakt Joke Verweerd geen gebruik; dat had het verhaal nog beter kunnen maken. Wat zou het verhaal van Jan - die zelfmoord heeft gepleegd als de verhalen in het boek worden verteld - bijvoorbeeld hebben verteld? Dat neemt niet weg dat het verhaal een spiegel voorhoudt die confronterend kan werken. Dat maakt Stuifzand tot een aanrader.

1 16 17 18 19 20 30