Een column over beïnvloeding - Door inzicht in invloed lukt het me aardig om de regie in eigen handen te houden. Maar soms heeft die beïnvloeding ook negatieve kanten, want waar ligt de grens tussen integere beïnvloeding en het halen van m'n eigen gelijk?
Afgelopen maandag liep ik een tocht van Leerdam via Schoonrewoerd en Hei- en Boeicop terug via de Middelkoop terug naar Leerdam, Ik las Harry Mulisch (De diamant), Henry Nouwen (De thuiskomst) en Willem Jan Otten (Onze lieve vrouwe van de schemering). Ik luisterde naar Neal Morse, Lea, The Violet Burning, Bluetree en Reilly. Ondanks de regen genoot ik ervan om er even uit te zijn en fysiek te voelen dat ik leefde. Ondanks het beton, de auto's, het anachronisme en de lelijke bouwsels die ik onderweg tegenkwam, waande ik me somtijds in een land dat zich honderd jaar geleden reeds ontwikkelde. Een aanrader dus; wel met mooi weer.
Mombakkes van Do van Ranst bracht me - fietsend onderweg van werk naar thuis - op het zondebokmechanisme van René Girard. Vader, moeder en Frank van 15 houden met hun eigen verhalen over de mishandeling het geweld in stand. Vader creëert dat verhaal. Moeder trapt er in dit geval in en zelfs Frank legitimeert met zijn verhaal dat zijn vader hem mishandelt. Wat vertelt dat over jou en mij? Welk verhaal creëer ik om mijn zondebok onder controle te houden? Ik weet het niet, maar ik hoop hartgrondig dat iemand het lef heeft om het me te vertellen; en dat ik daarnaar luister.
Jongen van 15 wordt mishandeld door zijn vader. Vreselijk... Het begint zo sluipend en Frank projecteert de schuld daarvan vervolgens zo vreselijk op zichzelf! Waar het boek in eerste instantie surrealistisch begint - misschien juist vanwege de sluipende mishandeling - komt Van Ranst je met dit boek steeds dichter op de huid. Afgezien van de vloeken - erg spijtig en ook onnodig! - is dit boek een absolute aanrader.
Lody van de Kamp schreef met Alleen een stylistisch niet volmaakt verhaal, maar de kracht van het verhaal zelf doet je deze onvolkomenheden vergeten. Ik wist het al: lijden vernietigt levensvreugde. En ik dacht: dat valt te overwinnen door je slachtofferrol op te geven. Maar nee: mis. Zo gemakkelijk is het allemaal niet.
Xnoizz Flevo Festival 2010 in een paar woorden: herrie, ruimte, vrijheid, smaak, kwaliteit en vooral heel veel diepe vreugde en dito relatie met God, zon, strand en vriendschap; zoiets!
Het verhaal 'De Golem' van Elie Wiesel is een verhaal over lijden en verlossing dat eens niet vanuit het perspectief van de vervolgers, maar vanuit de lijdenden wordt verteld. De Golem komt stom, maar trouw op voor hen en daarmee werd een verhaal geschapen dat Elie Wiesel prachtig en authentiek hervertelt.
Met het optreden van The Violet Burning in Hellevoetsluis sloten ze een prachtige week in Nederland af die begon met twee optredens in de nacht van vrijdag op zaterdag (prachtige uitvoering!) en op zaterdag overdag (acoustische solo van Michael Pritzl) tijdens XNoizz Flevo Festival 2010. Vooral het optreden in Hellevoetsluis was fabulous, omdat 'n band tijdens een eigen concert natuurlijk veel uitgebreider uit de verf kan komen dan tijdens een festival. Wanneer komen ze weer in Nederland? Ik zie uit naar de 3 CD's die oktober/november uitkomen met 31 nieuwe tracks!
Domogala maakte een documentaire over de twintigers van vandaag. Wat daarin vooral opvalt is dat ze zoveel wilden; dat ze droomden over alles; en dat ze dat vandaag ook allemaal moeten doen. Domogola heeft prachtig in beeld gebracht welke ellende dat met zich meebrengt. Niet grappig; wel boeiend en ook verdrietig.
Ontvang deze blog in je mailbox
Laatste reacties