Camino – Etappe 10 – Autun – Cluny (mei 2022)

In mei 2022 wandelde ik op mijn Camino onderweg van Autun naar Cluny en nam ik vlak voor Cluny 2 dagen rust in de geloofsgemeenschap van Taizé:

Onderweg naar Parijs

Met de Flixbus onderweg van Delft naar Parijs

Datum: 1 op 2 mei 2022

Deze keer ben ik met de Flixbus #onderweg naar de volgende etappe van mijn #Camino; van Autun naar Cluny met 2 rustdagen in Taizé.

En die zelfde dag nog door van Autun naar Antully

Datum: 2 mei 2022

Vandaag ben ik begonnen aan mijn tiende etappe naar Santiago. Na een enerverende busreis (noem je dat nou wel slapen of niet?) en een trein die omreed (en ‘dus’ niet stopte op het station waar ik over moest stappen) liet ik twee uur later dan gepland Autun achter me.

Ik weet trouwens niet hoe jij daarin zit, maar in een bos ga ik steeds harder lopen (en wil ik er snel weer weg zijn?). Ik geniet er wel van, maar toch… Geef mij maar open landschap.

En nu ik dit zit te tikken voel ik ineens hoe moe ik ben. Dat weet ik dan ook weer: dat ik in een Flixbus maar half slaap.

A demain.

Alltrails: Route (gepland)
Strava: Route (gemeten)
Afstand: 18,66 km
#Hoogtemeters: 382 m

Van Antully naar Montchanin

Datum: 3 mei 2022

Het was een pittige dag met veel op en af langs een route van 35 km. Maar het was de moeite waard. Na het bos opende het landschap zich in weidse vergezichten en ik genoot!

Een beetje zuur vond ik wel dat de TGV elke 3 tot 5 minuten met de herrie van een opstijgend vliegtuig voorbij kwam toen ik uitrustte bij een boerderij. Een dorp verder jakkerde die zelfde trein door de achtertuin van een aantal huizen. Het is natuurlijk lekker snel (en beter dan een vliegtuig), maar toch…

Het kenmerkt de onthaasting waar ik vandaag al van kon genieten. Het maakte toch niet uit hoe laat ik bij m’n hotel aankwam. En het bleek er ‘s avonds om 20:00u inderdaad nog steeds te staan ☺️.

Het was een weg met hindernissen met diepe plassen en (net) omgewaaide bomen. Het lijkt het echte leven wel! En waarom loop ik er hier dan wel omheen zonder te schelden? Sterker nog: met een gevoel dat het er nou eenmaal bij hoort?

Kortom: het ritme van het wandelen doet me goed. A demain.

Alltrails: Route (gepland)
Strava: Route (gemeten)
Afstand: 39,32 km
#Hoogtemeters: 522 m

Staat en kerk lopen hier (met een tussendeurtje?) in elkaar over

Wie zegt er overigens dat kerk en staat gescheiden moeten zijn??

Vandaag wandelde ik door Saint-Sernin-du-Bois; onderweg van Autun via Taizé (waar ik me vanaf donderdag op laat nemen in het ritme van Bijbel en gebed) naar Cluny. Tijdens m’n pauze met pain et Comté viel me op dat gemeentehuis en kerk gewoon lijken te huizen in één gebouw. Ik kon alleen niet zien of er een deur(tje) was om binnendoor van gemeentehuis naar kerk te kunnen gaan (en andersom) ?.

Van Montchanin naar Étiveau

Datum: 4 mei 2022

Je hoort het niet, maar dit is snelheid vanaf de andere kant van het hek. Ik zit deze week in een ander ritme; van vermoeide benen, dicht bij mezelf, in het moment en daarmee ook in het ritme van wandelen met God.

IMG_0124_1000x625

De #eerlijkheid gebiedt ook om te zeggen dat het soms niet gemakkelijk is. Als je een klein blaartje voelt, moe bent, pijntjes hebt en dit uitzicht ziet, dan betekent het op dat moment dat je daar nog (omlaag en omhoog) heen moet. Dat is gemakkelijk schrijven als je daar al bent, maar op dat moment voelt dat toch anders.

En toch geniet ik, want ik voel me (overwegend) #vrij en #dankbaar.

Het concept van F1-hotels is inderdaad een beetje cheapy: ik heb slecht geslapen. En toen ik het eerste pad naar rechts nam moest ik wel heel veel brandnetels ontwijken en bleek het pad dood te lopen bij een route barrée ( inclusief schrikdraad). Gelukkig zijn ze er dan gewoon toch: de twee mannen die je (weer op weg) helpen.

Maar met het eten was het opnieuw sappelen en moest ik het doen met de laatste 10 cm pain van gisteren met Comté: best karig voor een hele dag, maar ik leefde ervan. Kortom: het was de derde wandeldag met de gebruikelijke pijntjes en tegenslagen. Hoewel: de fikse regenbui viel pas toen ik allang was gearriveerd bij m’n b&b.

Morgen wandel ik nog 21 km naar Taizé. Ik ben benieuwd wat het ritme van Bijbel en gebed daar met me gaat doen.

A demain.

Alltrails: Route (gepland)
Strava: Route (gemeten)
Afstand: 25,74 km
#Hoogtemeters: 397 m

Van Étiveau naar Taizé

Eindelijk garriveerd in Taizé

Datum: 5 mei 2022

Arrivée en Taizé.

Vandaag ging het een stuk beter dan gisteren. Het duurt altijd even voordat ik het ritme gevonden heb waar ik wat langer mee uit de voeten kan. En dat niet alleen: het geeft ook een stuk meer plezier en soms zelfs een tevreden gevoel; zo tevreden dat ik zelfs tegen mezelf begon te praten (ze verstaan het toch niet hier) ?.

Onderweg zag ik dat slangetje gelukkig op tijd en slingerde ik opnieuw om de TGV heen van Parijs naar Lyon. Ik bewandelde paden, karresporen en ordinaire wegen (waar ik zowaar af en toe een auto tegenkwam).

Nu ben ik in Taizé. Ik kan nog niet uitleggen wat er met me gebeurt, maar ik kan hier haast niet anders dan me wenden naar God; en naar de mensen om me heen; is mijn eerste ervaring.

Het is mooi.

A demain.

Alltrails: Route (gepland)
Strava: Route (gemeten)
Afstand: 22,10 km
#Hoogtemeters: 316 m

Rustdag 1 in Taizé

Vroeg naar één van de diensten om een mooi plekje te hebben tijdens de stilte

Datum: 6 mei 2022

Vandaag bleef ik op m’n plek. Rustdag 1. Zondag trek ik pas weer verder; nog een paar km naar Cluny. Vandaag dus geen mooie foto’s van de natuur.

Wat was er wel? Met de korte vid kan ik je daar nog niet eens een eerste indruk van geven; van wat me hier overkomt.

Het is lang geleden dat ik drie keer op een dag een kerk binnenliep; en nog vrijwillig ook; en ook nog eens twee dagen achter elkaar. Zelfs mijn ouders hadden daar vroegâ wat moeite mee; vonden dat wettisch…

En zie daar: jaren later geniet hun zoon van het gebed, de bijbellezing, de stilte, de zang, het ‘morgen’-maal, de intense gesprekken, de ruimte en de vrijheid die Taizé maken tot wat het is: niet in woorden te vatten bijzonder.

Nu lees ik nog wat: ‘Het prachtige risico van onderwijs‘ van Gert Biesta; heerlijk anders; bijna uit) en daarna morgen weer een rustdag. Ik verlang er nu al naar!

A demain.

Rustdag 2 in Taizé

Uitzicht vanuit de samenkomst met volwassenen

Datum: 7 mei 2022

Vanuit een zonovergoten Taizé deel ik graag een zin uit het boek ‘Het prachtige risico van onderwijs’ van Gert Biesta (wat zijn verhaal heel mooi samenvat): “Het idee van ‘tot tegenwoordigheid komen’ zette [voor mij] de traditionele manier van onderwijspedagogisch denken [over opvoeding en onderwijs] op zijn kop, door niet te beginnen bij de vraag wat het kind moet worden, maar door belangstelling te tonen in datgene wat zich aandient als een nieuw begin”. Hij heeft opgeschreven wat al jaren in mij sluimerde en nu wakker wordt.

Samenkomst met volwassenen

Ook vandaag verbeeldt een foto maar een fractie van het ritme waarin ik me beweeg dezer dagen: van gebed en bijbellezing naar gemeenschap en maaltijd en weer terug. Want hoe leg je de platte lol tijdens de afwas vast? En hoe breng je twee huilende mannen die zich struikelend door het leven bewegen en dat intens met elkaar delen in beeld? Dat kan niet! En wat is een mannelijke hug zonder het verhaal dat eraan vooraf ging. Daar zijn geen woorden voor. Misschien is het in een kunstwerk vast te leggen? Ik weet het niet!

En welke consequenties deze week zal hebben? Hoe? Wat? Wie? Wanneer?

God mag het weten… En morgenochtend vroeg wandel ik verder naar Cluny en ontmoet ik Jo-Anne in Parijs. Het leven gaat verder, maar anders. Hoe? Ik weet het nog niet!

A demain.

Van Taizé naar Cluny

Een wel heel opmerkelijke waarschuwing voor de hond...

Datum: 8 mei 2022

Bienvenue!

Ik vertrok vanmorgen met Mike (USA). Hij wilde wel eens weten hoe het was om de Camino te lopen; en hoe mijn kerk in elkaar stak (alleen maar vrijwilligers?).

Na een half uur namen we afscheid en liep ik alleen verder. Taizé was mooi, maar de Camino eindigde vandaag in Cluny. De omgeving werd nog mooier en ik heb nu al zin in het vervolg. Die 2 koppies van twee ?-jes die net boven dat ene maaiveld uitsteken… Het blijft bijzonder. En wat op een negatieve manier bijzonder was, was de eenden- of nog waarschijnlijker ganzenboerderij. Het gekwaak hing een half uur als een kudde muggen zoemend om me heen. Vreselijk! Je zal er maar wonen.

Ik vergiste me overigens toch weer in de hoogtemeters (soms voetje voor half voetje omhoog), waardoor ik m’n bus maar net haalde.

Nu is het stil in m’n hoofd. M’n gedachten hebben zich verstopt en leiden me even niet af van het hier en nu. Heerlijk.

Maar het dagboek gaat dicht en à demain wordt weer tot morgen (of zometeen).

Alltrails: Route (gepland)
Strava: Route (gemeten)
Afstand: 13,14 km
#Hoogtemeters: 259 m

Ohhhh no! Not the TGV again! But now on my way from Mâcon to Paris…