Blogs op H|Nieuws
De afgelopen jaren schreef ik een aantal blogs op de opiniepagina van De Haagse Hogeschool; op H|Nieuws. Die blogs heb ik nu hieronder in een overzicht bij elkaar gezet.
Werkveld en het onderwijs: een goede match?
Als het beroepenveld bijdraagt aan het onderwijs (hoe dan ook; van een gastcollege tot begeleiding bij een project) gaan mijn studenten aan. Maar is wat ik denk te zien wel echt waar? Boeit het studenten dat het werkveld op die manier investeert in het onderwijs? En welke nadelen kleven er aan die inzet? Is het de moeite waard? De afgelopen periode heb ik me verdiept in deze vragen en het antwoord is ja, maar wel onder voorwaarden.
We cancelen wat af…
Wat Salman Rushdie heeft ervaren (dat de intentie van cancel letterlijk dood kan zijn), kunnen we in mindere mate overal ervaren; ook op De Haagse Hogeschool; als studenten docenten afschrijven; of als docenten studenten in een ongelijkwaardige relatie bedreigen. Maar er is een oplossing: zoals cancel culture negatief wordt gekopieerd, worden ook respect en het nemen van verantwoordelijkheid herhaald. En we doen het ergens voor: want waar cancel ondermijnt, bouwen dankbaarheid en behulpzaamheid op.
Samen ontdek je nog eens iets over jezelf
Laatst stapte ik samen met mijn zoon op de fiets om samen een eindje te touren. Tijdens dat ritje ontdekte ik dat ik goed zorgde voor hem, maar mezelf uit het oog verloor. Dat gaf me het inzicht dat ik ook voor mezelf mag zorgen en stapje voor stapje verbeter ik mezelf daar nu in.
Hoe je inclusief denkend toch mensen buiten kunt sluiten
Begin 2019 overleed mijn collega Alwine Lousberg. Haar overlijden schokte me. En ik besefte dat ik Alwine nooit had verteld wat ik in haar waardeerde. Dat heb ik de weken daarna geprobeerd recht te zetten bij andere collega’s, maar daarin bleek ik nogal selectief te werk te gaan.
Raken studenten door mijn eisen burn-out?
Het is al jaren in het nieuws: studenten voelen zich eenzaam en hebben psychische klachten. Wat draag ik daar als docent aan bij?
Hoe (on)-tevreden zijn docenten eigenlijk over de hogeschool?
De tevredenheid van studenten wordt jaarlijks en zowel in- als extern uitgebreid onderzocht; en geëvalueerd. Maar hoe tevreden zijn docenten eigenlijk over de hogeschool?
Academische (on-)vrijheid bij De Haagse
Academische vrijheid is bij een hogeschool minder goed verankerd in de organisatie dan dat op universiteiten het geval is. Daardoor komt de academische vrijheid van een docent wel eens ongezond onder druk te staan en dat is niet goed. Tenminste: dat is de stelling in mijn blog.
Als stress door je buik giert
We moeten er met z’n allen aan geloven: aan de druk waar we dagelijks onder zuchten; die stress veroorzaakt. En het lijkt wel alsof die druk steeds vroeger aan ons wordt opgelegd. Maar daar kunnen we wat aan doen: door bijvoorbeeld vanuit ‘Getting Things Done’ van David Allen te gaan leven; en daar vandaag nog mee te beginnen!
Medelijden met falende studenten
“Zwakkelingen horen ten onder te gaan“; zegt Friedricht Nietzsche met grote woorden in De antichrist. Maar studenten zijn niet zielig. Ze staan soms wel onder hoge druk en iedereen heeft daarbij z’n eigen verhaal. En daarin kiest elke student z’n eigen weg door z’n studie heen. Als docent probeer ik dat in de gaten te houden en waar nodig bij te sturen. Maar soms ben ik ook domweg trots op wat ze presteren; ieder op z’n eigen manier; ook als ze (even) hun zwakte laten zien.
Het ongemakkelijke ongelijk van vrijblijvendheid
In deze column reageer ik op een aantal blogs van Mathieu, destijds voorzitter van de Hogeschoolraad van De Haagse Hogeschool. Het gaat over academische vrijheid en medezeggenschap tegenover vrijblijvendheid. En als – is de stelling van deze blog – die vrijblijvendheid kan blijven bestaan, dan is dat de dood in de pot voor De Haagse Hogeschool.
