Karel J. van der Lelij

Karel J. van der Lelij en kadmosb

Karel J. van der Lelij en kadmosb

De naam kadmosb stamt uit mijn studententijd. Deodaat Peters bezorgde me dat pseudoniem in een column in De Civitate. Sindsdien gebruik ik die naam overal op het internet als mijn virtuele alter ego: Karel J. van der Lelij en kadmosb.

God

Ik werd christelijk opgevoed in een traditionele omgeving. Maar de klakkeloos geaccepteerde dogmatiek was niet bestand tegen de kritisch vragen die ik leerde stellen op de christelijke studentenvereniging C.S.F.R. en op de universiteit. De dood van vrienden en familie versterkte dat. Ik kon niets meer met kerk en geloof en ik raakte zoekend los van God. Nietzsche, Sartre en Camus hadden me op dat moment meer te bieden dan Bonhoeffer en Kierkegaard; of dan Job en 1 Korinthe 13.

Gelukkig dacht God daar uiteindelijk anders over. Hij legde een liefdevolle hand op mijn schouder. Maar de oude traditie paste niet meer bij me en uiteindelijk kozen we (Jo-Anne en ik) samen met God voor EG Morgenstond in Delft; waar we onze plek vonden en waar ik gelovig werd gedoopt. In die gemeente ben ik als diaken verantwoordelijk voor het onderwijs.

Na mijn terugkeer bij God heb ik nooit meer aan Hem getwijfeld. Maar de vanzelfsprekendheid van het geloof is verdwenen. Als Jacob bij de Jabbok (een metafoor die Graafland hier ooit voor gebruikte) ben ik niet meer wie ik was voordat ik leefde zonder God. Ik ben blij dat ik heb mogen ruiken aan filosofie en theologie. Want dat maakt me bescheiden: hoe dieper ik graaf hoe vaker ik besef dat ik er ten diepste niets van begrijp; dat het meer een kwestie van vertrouwen is. Nietzsche, Sartre en Camus verloren hun glans en Bonhoeffer, Kierkegaard, Job en 1 Korinthe 13 zijn uiteindelijk toch voor me gaan leven.

In preken in mijn thuisgemeente deel ik graag met iedereen die het wil horen wie ik telkens weer ontmoet als ik verder zoek in de Bijbel. Diep in mijn hart zou ik dat best ook in andere kerken willen doen.

Studie(s)

Zonder de C.S.F.R. had ik het overigens niet gered. Hoewel de combinatie van Informatica (TU Delft) en Wijsbegeerte (bij de VU in Amsterdam) me best boeide, vond ik het studeren taai. Het confronteerde me na een moeiteloze VWO-periode met mijn tekortkomingen. Het ging niet meer vanzelf en doorzetten bleek niet mijn sterkste kant te zijn. Dat leerde ik uiteindelijk wel, maar met vallen en opstaan. Pas tijdens mijn studie Theologie bij de PThU plukte ik daar de echte vruchten van.

Gezin

Na mijn studententijd ben ik getrouwd met een ondernemende vrouw. Daarna werd ik vader van 4 prachtige kinderen. Omdat ik zielsveel van hen hou, ben ik regelmatig met (één van) hen onderweg naar een (stad in) Nederland of (ver) daarbuiten.

Geboeid

Op 15 juni 2015 had ik een interview met Delta. Daarin maakte Connie van Uffelen mooi zichtbaar wat me bezighoudt. Ik ben geboeid door Emmanuel Levinas, René Girard, A.F.Th. van der Heijden en A. van de Beek. Ik laat me raken door mensen in mijn directe omgeving. Maar dat gaat niet vanzelf. Daarom probeer ik orde aan te brengen in mijn dagelijkse werk. Telkens ben ik weer op zoek naar mogelijkheden om m’n leven nog effectiever en efficiënter in te richten; zodat er ruimte blijft voor het geloof, voor mijn gezin en voor mezelf.

Helden

De afgelopen decennia kwam ik helden tegen die me soms sterk hebben beïnvloed:

  • God heeft mij geweven in de moederschoot en mij omringd met Zijn liefde. Ik voel me geborgen in Zijn alles omvattende hand.
  • Als ik mijn vader herdenk, denk ik aan zijn liefde voor mij; waar ik nooit aan hoefde te twijfelen. Daarmee heeft hij een betrouwbaar fundament onder mijn leven gelegd.
  • Ik hoop dat mijn kinderen in mij een vader ervaren zoals ik die in mijn vader ontmoette. Ik ben trots op ze en hou zielsveel van hen.
  • Mijn moeder zorgde altijd met oneindig geduld voor ons. En hoewel ik niet voldoe aan haar verwachtingen, blijf ik haar gewenste kind.
  • Jo-Anne is de liefde van mijn leven. Wat zou brood zijn zonder gist? Wie zou ik zijn zonder mijn vrouw? Mijn mooie zelf zou een schaduw zijn van wie ik vandaag ben; dankzij haar.
  • De metafoor over brood en gist kreeg ik zelf aan het einde van mijn C.S.F.R.-bestuursjaar mee van Corrie Verbeek.
  • Antonie Vos scherpte mijn kritische geest en leerde me dat geloof redelijk mag zijn.
  • Prof. E. Schuurman begeleidde mij bij het schrijven van mijn scriptie voor Informatica (over de vraag of computers kunnen denken) en stimuleerde me om Filosofie te studeren.
  • Maar Henric Corstens redde mijn studie. Hij kende mij na tien jaar nog bij naam en investeerde kostbare tijd in mij. Zonder hem had ik mijn studie nooit afgerond en daar ben ik hem vandaag nog steeds dankbaar voor.
  • Prof. Theo de Boer leerde me dat geloven σπλαγχνιζομαι mag zijn; dat het hart en de buik helemaal mee mogen doen. Hij was een echte leermeester voor me.
  • Maar Prof. C. Graafland raakte me pas echt persoonlijk en stimuleerde me blijvend om de Gereformeerde spiritualiteit serieus te nemen in mijn zoektocht naar God.
  • In vriendschappen heb ik altijd een gelijkwaardige relatie gevonden. Ik noem maar een paar voor mij belangrijke namen: Gert-Jan, Bert van de Kieft, Roy, Nikkie Starrenburg, Ferenc Harkai, Koen, Marco, Arie, Klaas en Martijn. Ik koester mijn vrienden.
  • Rob Schut kende zijn eigen blinde vlekken en gaf me ruimte om die in te kleuren.
  • Paul Rullmann leerde me hoe je ruimte geeft aan iedereen.
  • Peter van Schaik gaf me nieuwe ruimte toen ik overspannen vastgelopen was.

Andere helden ben ik niet vergeten, maar het zijn er teveel om ze hier te noemen. Er waren en zijn sporadisch mensen in mijn directe omgeving die me beknotten en tegenwerk(t)en, maar bijna iedereen die ik leerde kennen heeft me een klein beetje mede gemaakt tot wie ik vandaag ben. Ik hoop dat ik dat wederkerig ook voor al die anderen ben geweest.

Onderwijs

In 2015 besloot ik om terug te gaan naar de plek waar ik m’n echt loopbaan begonnen was; toen ik van Ypra in Zuid-België naar Amiëns in Frankrijk wandelde. Kort daarna startte ik als hogeschooldocent bij de opleiding HBO-ICT @De Haagse Hogeschool. Hoewel de druk er hoog is, kom ik er heerlijk tot m’n recht en is m’n werk m’n hobby weer. Veel meer dan in m’n laatste baan (als HR Manager en Project Manager ICT bij TU Delft) krijg ik hier ruimte om te laten zien wie ik ben en krijg ik daar waardering voor; van studenten en van collega’s. Dat maakt me dankbaar.

Hobbies

Ooit (rond 1995) vertrok ik in Den Helder. In de jaren erna liep ik in drie etappes naar Ypra, België. Maar in Boulogne sur Mer (het eindpunt van ‘LF1 – Noordzeeroute’) kwam ik nooit aan. Vanaf 2012 rijpte het plan om door te lopen naar Santiago de Compostella. Sindsdien ben ik bijna elk jaar een week (of meer) wandelend onderweg (in 2021 liep ik van Orléans via Vézelay naar Autun, waar ik in 2022 verder hoop te lopen).

Onderweg of thuis lees ik veel en daar vind ik vaak wat van; wat ik dan overal weer wil delen (ook op deze virtuele plek). Overigens heb ik als pelgrim onderweg, maar ook op de fiets (met afstanden tot 300 km op een dag) alle ruimte om dat weer te herkauwen en over 1000-en-1 dingen na te denken. Het duurt altijd even bij mij; voordat het denken stopt en ik alleen nog verlang naar een volgende boterham of wat lekkers onderweg; of gewoon naar rust.

Mijn grootste probleem is ten diepste dat ik van (bijna) alles – en dus van veel te veel – mijn hobby maak; van peuteren in HTML en PHP tot het optrekken met jongvolwassenen. Het krijgt allemaal mijn liefde en hart. En daarmee is de cirkel rond, want zelfs van mijn werk heb ik vanaf 2016 mijn hobby gemaakt (of was het nou andersom?).

Social Media

Ik ben ‘actief’ op de volgende sociale media:

En ik blog op https://lelij.com en op H|Nieuws.

Namen

Ik noemde hierboven een aantal namen die belangrijk voor me zijn geweest; in de volgorde waarin ik ze noemde:

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.