A.F.Th. schrijft weer, maar ‘De ochtendgave’ stelt teleur

A.F.Th. is mijn held

Ik heb het vaker gezegd: A.F.Th. is een begenadigd schrijver, maar stelt toch vaker teleur dan ik graag zou willen; nu opnieuw met ‘De ochtendgave’.

Na ‘Schervengericht‘ was ik al definitief fan geworden van Van der Heijden. Het verhaal “De eenzaamste twintig minuten uit de geschiedenis van de mensheid” dat zich middenin dat boek ontspint is intens en meeslepend verteld. Die intensiteit versterkt het toch al geniale verhaal dat A.F.Th. vertelt over Roman Polanski wiens vriendin in de jaren ’60 werd vermoord.

Na 2012 – toen ik het verhaal over dit boek schreef – is er wel iets veranderd. Na 2012 schreef Van der Heijden nog zo’n intens, maar hopeloos verhaal: ‘Tonio‘; naar aanleiding van de dood van zijn eigen zoon. Dat boek verpletterde me om zoveel uitzichtloos verdriet. En het beangstigde me: zou A.F.Th. dan nooit meer iets schrijven; zoals hij in ‘Tonio’ telkens herhaalde?

Maar gelukkig: eerst verscheen hij na jaren van verbeten en verdronken verdriet bij ‘College Tour‘ en kort daarna verscheen ‘De Helleveeg‘. Ik vond het – lees ik nu terug in m’n blog – een goed boek; herkenbaar en daardoor aangrijpend. Ik hoopte op meer en op weer zoiets als ‘Schervengericht‘.

Met ‘De ochtendgave’ schrijft hij echter opnieuw middelmatig

Met ‘De Ochtendgave‘ is A.F.Th. echter teruggekeerd naar het niveau van ‘Drijfzand koloniseren‘ of ‘De liefdesbaby‘. Voor de eerste helft van het boek heeft hij het ‘Erotisch woordenboek‘ van Hans Heesterman opengeslagen en er een verhaaltje omheen gebrouwen; afschuwelijk banaal en platvloers. Daarna ontspint zich een verhaal dat gaat over het door Fransen bezette Nijmegen van 1672 – 1674. In dat deel van het boek werd het toch nog een klein beetje interessant en las ik het boek zelfs met genoegen uit. Maar al met al zou ik ‘m – als ik dit geweten had – lekker in de winkel hebben laten liggen.

A.F.Th., ik blijf je volgen, maar alsjeblieft: schrijf weer iets moois; iets van waarde; een monument waar we in Nederland niet meer omheen kunnen!